Szanuj sprzedawcę swego

Szczegóły

Opublikowano: środa, 07, październik 2015 09:02

W ostatnim numerze Głosu Wągrowieckiego ukazał się artykuł dotyczący niezbyt ciekawych warunków, w jakich przyszło pracować ludziom zatrudnionym w jednym z naszych lokalnych marketów. Jako osoba która wiele lat spędziła w handlu, czuję się szczególnie wyczulony na wszelkie tematy związane z losem sprzedawców.
Podobno wśród kobiet bardzo popularne jest udzielanie rady, iż jeśli chcesz sprawdzić prawdziwą naturę twojego potencjalnego partnera, przyjrzyj się temu, jak traktuje on swoją matulę. Zgadzając się z tym, proponowałbym rozszerzyć – zarówno dla kobiet jak i mężczyzn – powyższe zalecenie o następujący punkt: zabieraj swoją sympatię często na zakupy właśnie do marketu. Miejsce to bowiem zdaje się w niektórych wyzwalać najgorsze instynkty. Nagle dwie minuty spędzone dłużej przy kasie urastają do rangi skandalu i okradzenia klienta z jego jakże cennego czasu, a każde, najdrobniejsze nawet potknięcie pracownika tegoż przybytku stanowi niepodważalny dowód na jego niekompetencje i powód do natychmiastowego zwolnienia. Problem chamskich klientów dotyczy oczywiście niemal wszystkich zawodów, ale w marketach, z tego co wiem, liczba takich delikwentów jest szczególnie nadreprezentatywna.
Wyjaśnienie takiego stanu rzeczy jest dość jasne: w oczach wielu pracownik marketu to ktoś, na kim można wyładować własne frustracje. Szef zjechał cię od góry do dołu i wiesz, że nie możesz w żaden sposób mu odpyskować? Zrób to samo z biednym sprzedawcą. Nie odda ci.
Jest jednak coś jeszcze gorszego. Ile razy przy podobnych dyskusjach, dotyczących praw pracowniczych, dało się słyszeć, że jeśli komuś warunki pracy się nie podobają, niech ją po prostu zmieni, dokształci się, przekwalifikuje i spróbuje wspinaczki po szczebelkach kariery zawodowej i społecznej. Oznacza to, że szacunek można zdobyć tylko poprzez awans, bowiem ci wykonujący mnie, prestiżowe zawody mają mieć przechlapane i basta! Obawiam się, iż istnieje społeczne przyzwolenie na to, by ogromna część Polaków była traktowana jak śmieci. Nie oszukujmy się, nawet gwałtowny przyrost ilości inżynierów, programistów itd. nie spowoduje, iż nagle przestaniemy potrzebować sprzedawców, sprzątaczek i przedstawicieli innych profesji, których zarobki oscylują u nas wokół płacowego minimum. Czyli co? Zwycięzcy niech zgarniają wszystko, a reszta gębę na kłódkę i cieszyć się, że ktoś w ogóle postanowił was łaskawie zatrudnić?
Dziękować to można rodzicom za życie, wychowanie i wsparcie, a także partnerom życiowym za dołożenie się do kredytu, ale nigdy za to, że uczciwie wykonujecie swoją pracę.